Liever een goede leerkracht en een slechte methode dan een goede methode en een slechte leerkracht.
Vandaag heb ik een ochtendje in de groep gestaan. Normaal gesproken ga ik zelf niet voor de klas, maar vandaag kon het even niet anders. We zijn dit schooljaar gestart met een fulltime vacature die we niet ingevuld kregen. Met dank aan een collega-school hebben we vanaf volgende week een parttime invulling. Deze week moesten we nog even roeien met de riemen die we hadden. Iedereen heeft zijn steentje bijgedragen om de gaten te vullen, dus ik ook.
Gisteren ging ik na schooltijd kijken wat er op het rooster stond voor vandaag; weektaak, rekenen, gym en taal. "Yes, ik mag een rekenles geven in groep 8, dat is helemaal mijn ding!" Mijn collega had me al voorzichtig voorbereid, maar toen ik de methode open sloeg viel ik bijna achterover.
Doel van de les: Rekenen met breuken.
Wat is dat nou voor een algemeen doel?
Wat gaan we dan precies doen? Optellen, aftrekken, vermenigvuldigen én delen met breuken in één les.
Worden de sommen in een context aangeboden? Nee joh, er staan alleen kale sommen in het boek.
Zou er iets meer info in de handleiding staan dan? Ja hoor, voor elke bewerking stond in woorden uitgelegd wat je moest doen. Bij de verlengde instructie stond iets meer tekst dan bij de gewone instructie.
Staat er nog wat extra info in de leerkracht assistent op het digibord? Nee dus, de software op het digibord biedt niet meer dan een kopie van het werkboek en een paar filmpjes waarbij je in slaap valt.
Dat dit nog bestaat!
Weet je wat het mooie is van zo'n methode? Je bent als leerkracht aan zet! Je wordt gedwongen om je les goed voor te bereiden en kennis te hebben van de rekendidactiek. Als de kinderen het aan het eind van de les snappen, dan hebben ze dat volledig aan jou te danken!
Gelukkig had een collega de vorige dag al gezien dat het onmogelijk was om deze les in één keer te geven. Zij was daarom alvast aan de plus- en minsommen begonnen. Vandaag hebben we die sommen met een coöperatieve werkvorm herhaald en daarna zijn we verder gegaan met de keersommen. Bij het informeel handelen kon de chocoladereep uiteraard niet ontbreken. Zorgvuldig heb ik de vertaling gemaakt tussen de verschillende ontwikkelingsfasen uit het handelingsmodel. Daar stond ik dan, hardop denkend, met plakkerige handen van de smeltende chocolade, het bord vol te tekenen. Want rekenen is tekenen.
Hebben we het doel van de les behaald? Dat denk ik wel.
1/2 herhaling + 1/4 nieuwe lesstof + 1/4 bewust overgeslagen = 1
En de reep chocolade? Die is helemaal op!
Reactie plaatsen
Reacties